Op 14-01 zag ik kans even héél snel komeet Lovejoy te kijken. C/2014 Q2 om precies te zijn. Met de 10×50 was het pluisje vinden een makkie! Hij is vrij groot en vormde een mooie driehoek met de Pleiaden en het stiertje. In een donker hoekje van de tuin leek ik zelfs een staart te kunnen ontwaren. Maar zeker was ik er niet van. Nu, 2 dagen later, zie ik de foto en weet ik dat ik de staart zag. Of zag. Ik kon het ‘waarnemen’. Wat dan wederom een goede beschrijving is van wat je doet door een telescoop: waarnemen. Want om nou te zeggen dat je het meteen kan zien, nee. ^_ ^
Op de foto, de mooiste foto die er tot nog toe gemaakt is samen met die van Damian Peach, is de komeet schitterend!
Lovejoy door Gerald Rhemann
Yes! De astrotrip voor april staat in de steigers. Ik doe verwoedde pogingen om mijn astrodip de kop in te drukken en daar lijkt puur het idee weer eens onder de sterren te (kunnen ^_^) staan aan bij te dragen. We gaan weer naar de gebruikelijke lokatie en hebben het huisje in de franse Ardennen weer als Plan B genoteerd staan.
En als dat niet genoeg is hebben we het plan aangevat ergens voor die tijd rond nieuwe maan ergens in Nederland te crashen in een huisje voor één of twee nachtjes.
Op de valreep in 2014, na een weekje droogkijken in de woonkamer, toch nog door de kijker gekeken. In de tuin, gewoon de Orion Nevel (dit was eigenlijk al op 27-12) maar het zag er werkelijk niet goed uit. Ook met filter (NPB en OIII, vergelijkings-sessie’tje) werd het lang niet zo mooi als onder donkere hemel. Jupiter had de 27ste last van de seeing, die niet best was. Op de 28ste de maan gekeken maar wederom een waardeloze seeing.
Wat wel succesvol was: de winteroutfit. Warme broek (Decathlon), warme jas (gekregen, wordt in de bouwvak gebruikt) en goede muts plus handschoenen lijken mij nu toch echt warm te gaan houden ook bij temperaturen onder nul .
Nou maar hopen dat het half januari wel helder is, bij de nieuwe maan van die maand. Inmiddels heb ik dan 5 maanden niks noemenswaardigs meer gedaan met de telescoop. De jeuk om de brui aan het waarnemen te geven neemt als maar toe (en andere hobbies worden interessanter).
Om wille van volledigheid een melding van het gebruik van de 14″ LX200 bij Sterrenwacht Midden-Nederland, gisterenavond. Ik moest de nieuwe Baader Hyperion oculairen naar de sterrenwacht brengen en het was onbewolkt, maar verre van helder. Deniël kwam ook langs.
Een paar pogingen gedaan ook maar iets te zien. Maar de sluier wierp sluier in het eten. En bij gebrek aan planeten hebben we het er maar snel bij gelaten.
Op naar volgende keer. Dat zal nieuwe maan december worden. Inmiddels sta ik dan 5 maanden droog 
Een korte sessie in Uddel. Althans, dat werd het.
Om 19:00 bedacht ik mij naar Uddel te gaan. Bart K. kon niet, Andries wel. Dus rond 20:30 stond ik op het nieuwe plekje in Uddel. Rond 21:00 kwam Andries aan. Prima lokatie op maar 25 minuten rijden en SQM tegen de 21 aan, maar helaas was ik mijn grote vijand de maan vergeten en die stond al weer lekker hoog vervelend te doen.
De RDF was dit keer weer eens niet uit te lijnen. Als ik de trussen niet goed plaats zit de hele UTA toch wat scheef. Dat collimeer ik er dan makkelijk uit maar de RDF komt dan met geen mogelijkheid meer uitgelijnd met wat ik door de telescoop zelf zie.
Gelukkig werd het bewolkt dus miste ik alsnog niks. Maar wel weer de scope opgezet, wederom geconcludeerd dat een checklist een must is (al was ik niks vergeten dit keer) en dat de Propus wel een fijne kijker is. Als hij staat, wat toch wat bewerkelijk is. Voor lange weekenden geen probleem want dan sjouw je ‘m gewoon heen en weer. Maar voor een korte sessie van twee uur is het vervelend dat je eerst 30 minuten moet opstellen.
Hopelijk zaterdag a.s. in de herkansing.
In augustus 2014 deed ik een kleine sessie in de gemeente Uddel. Ik heb daar een nieuw waarneemplekje gevonden en we wilden die eens ‘s nachts uitproberen. Dat beviel best goed, de SQM waarde raakte eerder al eens de 21 aan wat belachelijk goed is voor een plek op maar 25 minuten van Amersfoort. Natuurlijk is het op West helemaal prut met veel lichtsoep tot bijna 45 graden. Naar de rest is behoorlijk goed, en het zenit is prima! De melkweg prikte er deze avond maar net doorheen.
Dit keer stond ik er met Bart K., mij bekend van Astroforum. Hij komt uit Ede en is ook altijd wel op zoek naar een nieuw waarneemplekje op goede afstand.
or
De maan was te zien, strooide haar licht rond en de dobson bleef in de auto. Bart pakte er wel zijn C8 op Vixen-GP montering bij. Het opstellen ging niet zo soepel Bart: “Ik gebruik dit ding eigenlijk alleen overdag.” Het zoeken van objecten verliep weinig traditioneel. Aanwijzigen als
“Ja, bij… Wat is dat eigenlijk? De piemel van het Paard?”
hielpen natuurlijk niet mee. De equatoriale montering bleek wederom geen grote hulp bij het handmatig in beeld zetten. Logisch, als je zegt “Ik ben goed” om vervolgens bij het opstaan een schop tegen het statief te geven. En nog een keer zoeken maar…
John Dobson is een held.
Ja, als die niet in de hemel is verdient niemand het.
Aldus Bart.
De revue passeerden slechts:
Luna
M57
M27 lukte niet (of je ziet M71 er voor aan)
M15 pluisje met Palomar planetaire nevel wat natuurlijk Pease 1 moest zijn, volgens mij bij wie de kennis toch net even wat minder ver weggezak was deze avond.
Voor herhaling vatbaar, deze plek waar ik de lokatie niet van verklap. Puur uit egoistisch oogpunt. ^_^
..die niet ging.
Alles staat klaar. 23:00 in Lochem zijn was het plan. Maar helaas, door omstandigheden kon ik niet tijdig weg. Dus op een kraakheldere, 21-graden warme avond thuis voor de buis gezeten.
#jammerrrrrr
Twee dagen op rij. Bel de krant!
2 mei
Altijd op zoek naar dat nét betere waarneemplekje op nét minder afstand rijden kwam ik op een zandweggetje uit met de naam Vossen, in de gemeente Uddel. Dat bleek een trip van net iets meer dan 20 minuten via de A1. Aangekomen een rustig weggetje, naast (maar geen last van) een wat drukker zandweggetje naar een kleinschalig recreatiepark waar ik vier jaar geleden eens een avondje was op een Astroforum Veluweweekend.
Het opstellen ging nu gelukkig een stuk sneller. Een stuk Propus was thuis al in elkaar gezet. Binnen 15 minuten stond ik waar te nemen. Ik had in de PSA wat gemarkeerd maar had geen echt waarneemplan dus het werd maar wat. En omdat ik natuurlijk ook niks log even uit de losse pols een herinnering:
- M51 met perifeer zeer licht de helderste spiraalarm;
- M65 & M66 zonder enig detail (ik meen een ‘slinger’ te hebben gezien in één van de twee);
- M3;
- M53 (één zijde wat beter te zien dan de andere?);
- Markarian’s Chain in het Virgo Cluster met favoriet The Eyes;
- M85, groot maar eliptical en daarom verder (imho) niet zo interessant;
- M64 Black Eye Galaxy met héél zwak de zwarte stofband maar vooral halo;
- NGC5746 – een heel aardig edge on galaxy die erg makkelijk naast sterrentje 109 in Virgo staat. Perifeer was nodig om daar meer dan een halo’tje van te zien;
- Mars met de ‘saaie’ zijde en -gek genoeg- iets van ghosting in het beeld… collimatie off?;
- en last but not least Saturnus die de Cassini-scheiding liet zien maar ook een flard van de donkerdere banden op het oppervlak. En dat terwijl de planeet nog laag stond!
De maan was om half twee natuurlijk ruim onder dus afsluitend een flink stel SQM metingen gedaan met de Dark Sky Meter app op mijn iPhone en die liet een keurige 21.05 gemiddeld zien. Dat is dus een stuk beter dan wat ik op de Knardijk (20.65 beste ooit gemeten) en de Maatweg (~20.2) heb. Om van de lichtkoepels op beide lokaties nog maar te zwijgen: op de Vossen wel een flinke op West tot op 45 graden aflopend naar 10 graden rondom tussen NW en ZW.
3 mei
De volgende dag stond ik er weer, dit keer met Soedeep en zijn 10″ Volltubus. Die had sinds september, toen we in Lalobbe waren met nog een stel, niet meer door zijn kijker gekeken en klooide dus lekker aan. De maan was iets van 20% verlicht en stond vrij hoog waardoor ik Leo wel kon vergeten. Ik begon aan wat objecten, daarbij een keer gestoord door een bewoner die met een belachelijke zaklamp in onze bakkes scheen en zag wat wij deden waarna hij weer vertrok:
- NGC5746 in de herhaling want leuk;
- NGC4656 Needle Galaxy, maar van buurman Whale Galaxy geen spoor?;
- M104 de Sombrero met stofbandje (maar stond laag in wat lichtsoep);
- M53 maar eigen wilde ik nu NGC5053 pakken maar daar zag ik werkelijk niks van;
- M101 liet perifeer en heeeeeel zwak stofbandjes zien;
- etc.
Weinig spannende zaken dus, en veel oude bekenden/Bambi-objecten maar ik dacht het eerst maar eens rustig aan te doen na maanden niet te hebben waargenomen. Ik heb de kijker nu 6 maanden en had voor ik dit weekend ging kijken maar 13u op de teller staan. Starhoppen met RDF gaat me nog niet zo best af.
Inmiddels was het 01:30 en het voelde heel koud aan. En veel dauw, op de RDF en oculairen met name. Toen we gingen afbouwen bleek waarom: er stond ijs op de kijkers tot boven aan toe. Dat verklaart een hoop! De laatste schroefjes gingen erg lastig en eenmaal in de auto gauw de verwarming aan en op naar huis. Eerstvolgende keer in het astronomisch donker zal pas na de zomervakantie zijn!
Oefening in opstellen telescoop. Check. Niks vergeten. Check. Positief effect van buiten de stad staan op waarnemen planeten. Check. Constateren dat de Maatweg na 23:00 nog best leuk donker is. Check. Toch nog op tijd thuis. Check. Geslaagde avond. Check.
Gezien:
- Mars met Syrtis Major, noordpoolkap, wolken in Till Hellas en ‘evening limb clouds’, en zuidelijk donker gebied Utopia en Umbra (denk ik dat ze heten) zag ik ook;
- Jupiter met banden, maantjes… maar laag en in sluier;
- M51 maar door sluier weinig te zien van spiraalarmen (SQM haalde de 20 niet eens);
- M3, loste niet op;
- M81 & M82 waarbij de eerste perifeer één spiraalarm liet zien;
- Leo’s Triplet door sluier de moeite niet waard.
